Syndrom postaborcyjny
Film dokumentalny oparty o świadectwa osób dotkniętych syndromem postaborcyjnym.
Przejmująca wypowiedź o aborcji Andrei Bocellego
Dla dodania odwagi tym wszystkim matkom, które z różnych powodów wahają się czy urodzić dziecko.
Konsekwencje aborcji. Czy w ogóle istnieje tzw. bezpieczna aborcja?
Żadna aborcja nie jest bezpieczne dla zdrowia kobiety. Na podstawie danych uzyskanych w krajach, gdzie aborcja jest legalna stworzono listę potencjalnych konsekwencji aborcji dla zdrowia kobiety.
Dzielą się one na:
– wczesne powikłania po aborcji (komplikacja wymagająca interwencji chirurgicznej, krwotok z następową transfuzją, zakażenie, zatrzymanie serca, wstrząs toksyczny, drgawki lub omdlenia, śmierć),
– powikłania późne ujawniają się w kilka dni lub tygodni po aborcji, które stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia kobiety, a nawet, leczone nieodpowiednio lub wcale, mogą być bezpośrednią przyczyną śmierci (infekcje w macicy lub w jajowodach, zapalenie otrzewnej miednicy, zakrzepy),
– odległe powikłania poaborcyjne, które pojawiają się i są szczególnie odczuwalne w kilka lat po zabiegu (komplikacje podczas kolejnych ciąży – poronienia i przedwczesne porody, niewydolność szyjki macicy, ciąże pozamaciczne, łożysko przodujące, konflikt serologiczny, niepłodność, rak piersi).
Aborcja niesie za sobą konsekwencje dla zdrowia kobiety nie tylko na poziomie somatycznym ale przede wszystkim na poziomie psychiki. Najbardziej niebezpieczne są oczywiście wyżej opisane wczesne powikłania po zabiegu aborcji. Jednak patrząc długofalowo na pierwszy plan wysuwa się syndrom poaborcyjny, który niszczy życie niedoszłej matki, a przez jej depresję wpływa i na innych członków społeczeństwa.
Syndrom poaborcyjny. Czy aborcja ma konsekwencje dla psychiki kobiety?
Dwa rodzaje zaburzeń, które mogą wystąpić po przerwaniu ciąży to:
I. rozpacz – występuje w ostrej formie u ok. 15 proc. kobiet, ale jej objawy można stwierdzić u około 30 proc. Ta świadomie przeżywana rozpacz po śmierci dziecka trwa na ogół około roku. Bardzo często kobiety w tym okresie przeżywają pragnienie wynagrodzenia popełnionego zła;
II. syndrom postaborcyjny – jego przyczyny związane są z gwałtownym przerwaniem przemian zachodzących w organizmie matki od momentu poczęcia dziecka. Jest to zaburzenie psychiczne powracające w czasie, u którego podłoża leżą odsunięte na dalszy plan reakcje emocjonalne oraz ból fizyczny i psychiczny. Syndrom poaborcyjny zaczyna się kilka lat po zabiegu, najczęściej jednak w okresie klimakterium, może go wywołać urodzenie następnego dziecka lub niemożność jego urodzenia. Kliniczny obraz tego syndromu objawia się dużym niepokojem, bez uświadomienia sobie przyczyny, niezadowoleniem z życia bez obiektywnych przyczyn, brakiem sensu życia, poczuciem beznadziejności, depresją. Często występują zaburzenia relacji z najbliższymi, niechęć do współżycia seksualnego. Mogą wystąpić także bardzo silne lęki, koszmary senne, kobieta może słyszeć głosy nienarodzonych dzieci. Często zespół ten – podobnie jak inne zaburzenia psychiczne – wraca i o ile kobieta nie podda się terapii, zaburzenie to powraca aż do śmierci” – dr hab. Maria Ryś.
Syndrom poaborcyjny. Czy i gdzie można leczyć ból psychiczny po aborcji?
Od 1993 roku jest realizowany w Polsce program terapeutyczny „Żywa Nadzieja” opracowany przez dr. Philipa Ney&c2;a i dr Marię Peeters Ney. Towarzystwo Odpowiedzialnego Rodzicielstwa za pośrednictwem oddziału w Rybniku zajmuje się organizowaniem szkoleń dla osób zainteresowanych udzielaniem pomocy psychologicznej ofiarom aborcji. Koordynatorami programu są Magdalena i Andrzej Winklerowie.
źródło: www.pro-life.pl
” Każdy, kto dokonał aborcji lub przyczynił się do niej, potrzebuje uzdrowienia
zarówno w sferze duchowej, jak i psychofizycznej.
Jest to możliwe tylko przez całkowite przylgnięcie do Chrystusa
i pełne ufności zanurzenie się w Jego nieskończonym miłosierdziu.
W sakramencie pokuty, ze szczerym żalem i postanowieniem poprawy,
wyznaj Jezusowi wszystkie swoje grzechy, a gdy przyjmiesz Go w Komunii św.,
poproś o pojednanie się z zabitym dzieckiem, abyś mogła (mógł)
w duchu przytulić je do siebie.
Poproś, Pana Jezusa, aby powiedział ci, jakiej płci jest dziecko.
Nadaj mu wtedy imię i poproś je, aby wybaczyło ci aborcję.
Przyjmij przebaczenie od Jezusa i od dziecka.
Skoro Bóg i dziecko ci przebaczyli, teraz i ty przebacz sobie.
Powiedz dziecku, że je kochasz i że będziesz starał(a) się z wielką gorliwością codziennie modlić,
przystępować do sakramentów i żyć zgodnie z Ewangelią, aby jak najlepiej przygotować się na
spotkanie z Bogiem w chwili śmierci, tak byście mogli się w pełni cieszyć z przebywania razem
w niebie.
Jeżeli te wszystkie kroki prowadzące do uzdrowienia zostaną włączone w sakrament pokuty
i Eucharystię odprawianą w intencji rodziców i dziecka, z całą pewnością Chrystus dokona
całkowitego uzdrowienia wszystkich, którzy cierpią z powodu syndromu postaborcyjnego.”
źródło: „Miłujcie Się!”
REKOLEKCJE DLA OSÓB PO ABORCJI – „Aborcja: kobieta, mężczyzna, dziecko”
„Od wielu lat jesteś w depresji. Właściwie zaczęła się ona zaraz po dokonaniu aborcji. Podobnie jak rozpad Twojego związku z ojcem nienarodzonego dziecka. Od tamtego dnia nieustannie starasz się zagłuszyć trawiący Cię od środka ból. Każdego dnia wyglądasz Bożej kary. Jesteś pewna, że za tak potworny czyn Bóg ukaże Twoje dzieci kalectwem, chorobą, śmiercią. Spowiadałaś się z tego już nieskończoną liczbę razy i nadal czujesz się winna. Masz nerwicę. Nie wiesz jak kochać dzieci skoro zabiłaś tamto dziecko. Nie masz już sił. Od tamtego strasznego dnia upłynęły lata, a ból i cierpienie nie mijają, nie maleją. Jak żyć po aborcji? Jak odnaleźć poczucie, że jesteś dobrą matką i żoną?
Rekolekcje prowadzą:
Ksiądz i psycholog.
Program:
Spotkanie będzie się opierało na częściach: wykładowej oraz warsztatowej. Uczestnicy zostaną zaproszeni do osobistego przyjrzenia się swojej stracie dzięki proponowanym przez prowadzących ćwiczeniom oraz rozmowom indywidualnym. Każdy dzień będzie w sobie łączył elementy konferencji psychologicznych oraz duchowych zbliżających do tematu śmierci i ułatwiających modlitwę. Uczestnicy będą mieli czas na indywidualne przeżycie zadanych treści (poprzez proponowane ćwiczenia). Przewidziany jest też czas na dobrowolne dzielenie się przeżytymi uczuciami z innymi uczestnikami warsztatów. W programie, poza wykładami i ćwiczeniami, codzienne Msze św. i nabożeństwa. Możliwość skorzystania z sakramentu pojednania oraz rozmów indywidualnych z prowadzącymi.”
Koszt:
• 250 zł / os. (nocleg i wyżywienie),
• liczba miejsc ograniczona,
• o zapisie decyduje kolejność zgłoszeń.
Sposoby zapisywania na rekolekcje:
• osobiście w Biurze Obsługi Pielgrzyma,
• telefonicznie: (63) 270 81 42, (63) 270 81 63,
• pocztą elektroniczną: lichen@lichen.pl
źródło: www.lichen.pl
=> Nieznany skarb. Tajemnice Eucharystii – ks Eward Staniek – Msza święta jest największym skarbem, a uczestniczy w niej tylko ten, kto dostrzega przynajmniej jeden procent tego skarbu. To jest najcenniejszy klejnot, jaki nam Syn Boga zostawił na Ziemi.W czasie, w którym Kościół żyje hasłem Eucharystia daje życie, ks. prof. Edward Staniek odkrywa dla nas tajemnicę i piękno Eucharystii. Ukazuje to, co niepojęte, i w zrozumiały, prosty sposób podaje nam prawdy teologiczne o największym skarbie, jakim jest przeistoczone Ciało i Krew Chrystusa. Niezwykłym walorem książki jest jej szerokie ujęcie tajemnicy Eucharystii...=> czytaj więcej
=> 365 Rozważań o Eucharystii – Codzienne obcowanie z mądrością i pięknem słów mówiących o cudzie Eucharystii pozwoli każdemu kształtować swoje życie tak, by podobało się ono Panu. Dla nas samych będzie to najdoskonalsza wskazówka do rozwinięcia duchowości i zachęta do umacniania się w wierze. Piękno i trafność rozważań da nam natomiast radość i nadzieję na każdy dzień naszej ziemskiej pielgrzymki….=>zobacz więcej
=> Eucharystia. Moja autostrada do niebaPoznaj biografię piętnastoletniego geniusza komputerowego, który jest kandydatem na ołtarze!Na pierwszy rzut oka Carlo Acutis był zwyczajnym nastolatkiem. Pasjonował się informatyką – uważany był za komputerowego geniusza, lubił podróże, morze i spotkania z przyjaciółmi. Jednak wszystkich, którzy się z nim stykali, urzekała jego niezwykła uczynność, bezinteresowność i skromność. Sporą część swojego czasu poświęcał na pomoc kolegom i koleżankom w nauce, w parafii udzielał się jako wolontariusz, brał udział w wielu akcjach charytatywnych. Najbardziej jednak niezwykła była jego pobożność, a przede wszystkim umiłowanie Eucharystii, w której codziennie uczestniczył.W 2006 roku, w wieku 15 lat, Carlo zmarł na białaczkę, ofiarując swoje cierpienie za Ojca Świętego i Kościół…=>zobacz więcej